Best Seller
Μεταφρασμένη Λογοτεχνία
Περιγραφή
Η Αλέξις λαχταρά να μάθει για το παρελθόν της μητέρας της, Σοφίας, που εκείνη τόσα χρόνια έκρυβε. Ξέρει μόνο ότι η μητέρα της μεγάλωσε σ' ένα μικρό χωριό της Κρήτης προτού φύγει οριστικά για το Λονδίνο. Όταν η Αλέξις αποφασίζει να επισκεφθεί την Κρήτη, η Σοφία της δίνει ένα γράμμα για μια παλιά της φίλη και της υπόσχεται πως απ' αυτήν θα μάθει την αλήθεια. Έκπληκτη η Αλέξις, ανακαλύπτει πως η ζωή της οικογένειάς της συνδέεται άμεσα με το μικρό και εγκαταλελειμμένο νησί της Σπιναλόγκας -την πρώην αποικία των λεπρών. Μαθαίνει την ιστορία της γιαγιάς της και της μητέρας της, όπως και τη διάλυση της οικογένειάς της από την τραγωδία, τον πόλεμο και τα πάθη...
Επιπλέον Πληροφορίες
- Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
- Αριθμός σελίδων: 501
- Εκδότης: Διόπτρα
- Έτος έκδοσης: 2007
Κριτική κοινού
Το νησί
Είναι ένα από τα πιο όμορφα και ευανάγνωστα βιβλία που διάβασα ποτέ μου.
Είναι συγκινητικό,αληθινό,μαγικό,μα και οδυνηρό.
Ένα ταξίδι στο παρελθόν που σου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα.Ανεκτίμητο.
PUBLIC
ΠΑΠΥΡΟΣ: Πραγματικά εξαιρετική δουλεία και πλέον ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία που συστήνω ανεπιφύλακτα. Μέγα προνόμιο το γεγονός πως προβάλεται σαν σήριαλ στην τηλεόραση καθώς είναι καιρός να ξεφύγουμε από την παρακμή και τα κατακάθια της ελληνικής τηλεόρασης. Άριστες οι κριτικές που λαμβάνουν μεχρι στιγμής τόσο το βιβλίο όσο και η σειρά. Παρακάτω σας παραθέτω ένα μικρό δείγμα των κριτικών.
Διαμαντάκου, Γκολεμά, Πετρούτσου, Δημητρακοπούλου υποκλήθηκαν στην εκπληκτική παραγωγή του MEGA
Σπάνια (πλέον) ένα τηλεοπτικό προιόν καταφέρνει να αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από το σύνολο των τηλεκριτικών της χώρας μας, δεδομένης της υποκουλτούρας και της φτήνιας των περισσότερων προγραμμάτων στις μέρες μας. Όταν όμως αυτό συμβαίνει είναι από μόνο του είδηση εκτός κι αν μιλάμε για το ''Νησί'', οπότε οι καλές κριτικές είναι -σχεδόν- μονόδρομος. Και πώς να μην είναι αφού πρόκειται για μια εξαιρετική παραγωγή που όσο ''ψείρας'' κι αν είσαι δύσκολα βρίσκεις κάποιο αρνητικό στοιχείο να επισημάνεις. Ας δούμε, λοιπόν, πως υποδέχτηκαν γνωστοί κριτικοί της τηλεόρασης τη φιλόδοξη αυτή παραγωγή:
Ποιος δεν ρίγησε βλέποντας τα συναισθήµατα ενός τροµαγµένου αγοριού, καταδικασµένου να κρύβει την «ντροπή» του, τα σηµάδια της λέπρας στα πόδια του, να δέχεται τις κοροϊδίες των συνοµηλίκων του γιατί αρνείται να γδυθεί και να κολυµπήσει µαζί τους.
Και ποιος δεν συγκινήθηκε βλέποντάς το να «κλέβει» µια στιγµή, µόνο µια στιγµή ελευθερίας, όταν πια η αποκάλυψη του µυστικού του στον έλεγχο που έκαναν οι γιατροί στο σχολείο σηµαίνει λύτρωση και την ίδια στιγµή καταδίκη. Ολη η ιστορία που αφηγείται η Βικτόρια......Χίσλοπ ήταν εκείνη η µια µόνο στιγµή ζωής του Δηµήτρη, λίγο πριν ξεκινήσει για την εξορία, µπροστά στη θάλασσα, µε το Νησί να του φράζει τον ορίζοντα.
Τον βλέπουµε να βγάζει τα ρούχα του ένα ένα, αυτά που αρνιόταν να αποχωριστεί όσο έκρυβε το µυστικό του. Ο φακός αποτυπώνει την τραγική φιγούρα του 10χρονου αγοριού, που προβάλλει γυµνή και ευάλωτη µε φόντο το Νησί.
Ενα τόσο δα αγοράκι και σηκώνει όλο το βάρος ενός άσχηµου και τροµαγµένου κόσµου.
Και µετά βουτάει ολόκληρος στη θάλασσα, να του κρύψει εκείνη τη θέα στο Νησί, εκείνη που σε λίγο θα τον χώριζε για πάντα απ ό,τι αγαπούσε. Κρατήσαµε την ανάσα µας. Ολόκληρη η ανθρώπινη τραγωδία καθρεφτίστηκε για µια στιγµή στην αγορίστικη λαχτάρα.
Δεν ήταν µελό. Ηταν µια στιγµή µεγαλείου όπου η τέχνη της κάµερας, ο πολιτισµός των συναισθηµάτων, η ανθρώπινη ψυχή και η δύναµη της τηλεόρασης είχαν για πρώτη φορά την ιδανική συνάντηση. Ο πολιτισµός ήταν εκεί µε όλη τη φρίκη του και όλη την οµορφιά του.
Σπουδαία η δουλειά της Μιρέλας Παπαοικονόµου στο σενάριο της σειράς. Απογειώνει την ιστορία του βιβλίου, «ξετρυπώνει» σκηνές και συναισθήµατα, που δηµιουργούν τις γέφυρες της µνήµης, της ανθρωπιάς και της συνείδησης ανάµεσα στο κοινό και τις εικόνες. Η σκηνή που η δασκάλα, η Ελένη, διαβάζει στην αυλή του σχολείου ενώ τα παιδιά παίζουν εκείνο το παµπάλαιο, ξεχασµένο παιχνίδι «αλάτι χοντρό, αλάτι ψιλό...», µνήµη παιδικής ξεγνοιασιάς µιας άλλης εποχής. Μια από τις στιγµές που «δένουν» την ιστορία µε την ελληνική πραγµατικότητα.
Τι να πρωτοθυµηθούµε από αυτό το πρώτο επεισόδιο, όπου η δουλειά του σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη και οι ερµηνείες ξεπερνούσαν τις προσδοκίες.
Η Κατερίνα Λέχου απέπνεε ένταση και συναίσθηµα, µε τις φορτισµένες σιωπές του ο έξοχος Στέλιος Μάινας έπαιρνε τον θεατή µαζί του, αλλά πάνω απ όλα τα παιδιά, ο καταπληκτικός Μάνος Τσαγκαράκης, ο Δηµήτρης Λεµονιάς που ράγισε καρδιές και οι Αναστασία Τσιλιµπίου και Ιφιγένεια Τζόλα, που κάνουν τις κόρες της Ελένης, Μαρία και Αννα αντιστοίχως, ήταν η πιο ευχάριστη έκπληξη.
Δεν θα πρωτοτυπήσουμε. Πραγματικά αποκάλυψη το «Νησί» και especially η ερμηνεία της Κατερίνας Λέχου. Όλη η παραγωγή, power στην TV. Αν και μεταξύ μας, θα το προτιμούσαμε να το κάναμε watch στο σινεμά… Αυτά τα breaks για διαφημίσεις με φάτσα κάρτα στη μούρη σου ξαφνικά τους χορηγούς, μας γονάτισαν!
Είναι συγκινητικό,αληθινό,μαγικό,μα και οδυνηρό.
Ένα ταξίδι στο παρελθόν που σου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα.Ανεκτίμητο.
Το νησί
Πολύ καλή περιγραφή συναισθημάτων και εναλλαγή εικόνων απλά θα προτιμούσα να είναι πιο συνοπτικό.Ενα λογοτεχνικό αριστούργημα
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον θέλει να διαβάσει ένα πολύ καλό βιβλίο με εξαιρετική αφήγηση και πλοκή βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα στην ιστορία της Κρήτης.PUBLIC
ΠΑΠΥΡΟΣ: Πραγματικά εξαιρετική δουλεία και πλέον ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία που συστήνω ανεπιφύλακτα. Μέγα προνόμιο το γεγονός πως προβάλεται σαν σήριαλ στην τηλεόραση καθώς είναι καιρός να ξεφύγουμε από την παρακμή και τα κατακάθια της ελληνικής τηλεόρασης. Άριστες οι κριτικές που λαμβάνουν μεχρι στιγμής τόσο το βιβλίο όσο και η σειρά. Παρακάτω σας παραθέτω ένα μικρό δείγμα των κριτικών.
Αποθεωτικές κριτικές για το ''Νησί'' από το σύνολο των τηλεκριτικών
Σπάνια (πλέον) ένα τηλεοπτικό προιόν καταφέρνει να αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από το σύνολο των τηλεκριτικών της χώρας μας, δεδομένης της υποκουλτούρας και της φτήνιας των περισσότερων προγραμμάτων στις μέρες μας. Όταν όμως αυτό συμβαίνει είναι από μόνο του είδηση εκτός κι αν μιλάμε για το ''Νησί'', οπότε οι καλές κριτικές είναι -σχεδόν- μονόδρομος. Και πώς να μην είναι αφού πρόκειται για μια εξαιρετική παραγωγή που όσο ''ψείρας'' κι αν είσαι δύσκολα βρίσκεις κάποιο αρνητικό στοιχείο να επισημάνεις. Ας δούμε, λοιπόν, πως υποδέχτηκαν γνωστοί κριτικοί της τηλεόρασης τη φιλόδοξη αυτή παραγωγή:
- Πόπη Διαμαντάκου - Φαινόμενα - εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Ποιος δεν ρίγησε βλέποντας τα συναισθήµατα ενός τροµαγµένου αγοριού, καταδικασµένου να κρύβει την «ντροπή» του, τα σηµάδια της λέπρας στα πόδια του, να δέχεται τις κοροϊδίες των συνοµηλίκων του γιατί αρνείται να γδυθεί και να κολυµπήσει µαζί τους.
Και ποιος δεν συγκινήθηκε βλέποντάς το να «κλέβει» µια στιγµή, µόνο µια στιγµή ελευθερίας, όταν πια η αποκάλυψη του µυστικού του στον έλεγχο που έκαναν οι γιατροί στο σχολείο σηµαίνει λύτρωση και την ίδια στιγµή καταδίκη. Ολη η ιστορία που αφηγείται η Βικτόρια......Χίσλοπ ήταν εκείνη η µια µόνο στιγµή ζωής του Δηµήτρη, λίγο πριν ξεκινήσει για την εξορία, µπροστά στη θάλασσα, µε το Νησί να του φράζει τον ορίζοντα.
Τον βλέπουµε να βγάζει τα ρούχα του ένα ένα, αυτά που αρνιόταν να αποχωριστεί όσο έκρυβε το µυστικό του. Ο φακός αποτυπώνει την τραγική φιγούρα του 10χρονου αγοριού, που προβάλλει γυµνή και ευάλωτη µε φόντο το Νησί.
Ενα τόσο δα αγοράκι και σηκώνει όλο το βάρος ενός άσχηµου και τροµαγµένου κόσµου.
Και µετά βουτάει ολόκληρος στη θάλασσα, να του κρύψει εκείνη τη θέα στο Νησί, εκείνη που σε λίγο θα τον χώριζε για πάντα απ ό,τι αγαπούσε. Κρατήσαµε την ανάσα µας. Ολόκληρη η ανθρώπινη τραγωδία καθρεφτίστηκε για µια στιγµή στην αγορίστικη λαχτάρα.
Δεν ήταν µελό. Ηταν µια στιγµή µεγαλείου όπου η τέχνη της κάµερας, ο πολιτισµός των συναισθηµάτων, η ανθρώπινη ψυχή και η δύναµη της τηλεόρασης είχαν για πρώτη φορά την ιδανική συνάντηση. Ο πολιτισµός ήταν εκεί µε όλη τη φρίκη του και όλη την οµορφιά του.
Σπουδαία η δουλειά της Μιρέλας Παπαοικονόµου στο σενάριο της σειράς. Απογειώνει την ιστορία του βιβλίου, «ξετρυπώνει» σκηνές και συναισθήµατα, που δηµιουργούν τις γέφυρες της µνήµης, της ανθρωπιάς και της συνείδησης ανάµεσα στο κοινό και τις εικόνες. Η σκηνή που η δασκάλα, η Ελένη, διαβάζει στην αυλή του σχολείου ενώ τα παιδιά παίζουν εκείνο το παµπάλαιο, ξεχασµένο παιχνίδι «αλάτι χοντρό, αλάτι ψιλό...», µνήµη παιδικής ξεγνοιασιάς µιας άλλης εποχής. Μια από τις στιγµές που «δένουν» την ιστορία µε την ελληνική πραγµατικότητα.
Τι να πρωτοθυµηθούµε από αυτό το πρώτο επεισόδιο, όπου η δουλειά του σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη και οι ερµηνείες ξεπερνούσαν τις προσδοκίες.
Η Κατερίνα Λέχου απέπνεε ένταση και συναίσθηµα, µε τις φορτισµένες σιωπές του ο έξοχος Στέλιος Μάινας έπαιρνε τον θεατή µαζί του, αλλά πάνω απ όλα τα παιδιά, ο καταπληκτικός Μάνος Τσαγκαράκης, ο Δηµήτρης Λεµονιάς που ράγισε καρδιές και οι Αναστασία Τσιλιµπίου και Ιφιγένεια Τζόλα, που κάνουν τις κόρες της Ελένης, Μαρία και Αννα αντιστοίχως, ήταν η πιο ευχάριστη έκπληξη.
- Μαρίνα Πετρούτσου - Ζαπ Ζαπ - εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
- Γιώτα Δημητρακοπούλου - Opinions - Enimerosi24.gr
Δεν θα πρωτοτυπήσουμε. Πραγματικά αποκάλυψη το «Νησί» και especially η ερμηνεία της Κατερίνας Λέχου. Όλη η παραγωγή, power στην TV. Αν και μεταξύ μας, θα το προτιμούσαμε να το κάναμε watch στο σινεμά… Αυτά τα breaks για διαφημίσεις με φάτσα κάρτα στη μούρη σου ξαφνικά τους χορηγούς, μας γονάτισαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου